علائم اختلال کم توجهی و بیش فعالی در کودکان زیر سن مدرسه بر اساس گزارش دهی والدین

چکیدهمقدمه: اختلال بیش فعالی همراه با کم توجهی از شایعترین اختلالات روانپزشکی کودکان است. نشانه ها از دوران پیش دبستانی شروع شده و در صورت درمان نامناسب منجر به عوارض جدی می گردد.هدف: این تحقیق با هدف تعیین علائم اختلال کم توجهی و بیش فعالی در کودکان زیر سن مدرسه و فراوانی آن بر اساس گزارش دهی والدین و نیز عوامل مرتبط با آن می پردازد.روش کار: در این مطالعه مقطعی 300 کودک 6-3 ساله مراجعه کننده به کلینیک کودکان در بیمارستان 17 شهریور رشت، در طی 8 ماه به روش در دسترس انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه پاولوری(pavuluri) انجام شد که شامل دو بخش بود که در بخش اول اطلاعات دموگرافیک بیمار و خانواده و در بخش دوم علائم کودک قرار داشت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از شاخص های آمار توصیفی و آزمونهای آماری تحلیلی شامل مجذور کای و تی مستقل استفاده شد.نتایج: توزیع سنی نمونه های مورد بررسی 6-3 سال بود که بیشترین آن(3/60%)، کودکان 5 ساله بودند. بیشترین نمونه ها(3/58%) پسر بودند. فراوانی اختلال کم توجهی و بیش فعالی3/67 درصد بود. بیشترین علامت گزارش شده توسط والدین، دو علامت (سر و صدای زیاد در هنگام بازی کردن و پریدن وسط حرف دیگران و دخالت در بازی کودکان دیگر بود. یافته های آماری بین متغیرهای سن(004/0=p) و سطح تحصیلات پدر(001/0=p)، رتبه تولد(001/0=p)، جنسیت(001/0=p) و میزان درآمد خانواده(005/0=p) با اختلال کم توجهی و بیش فعالی ارتباط آماری معنی دار نشان داد.نتیجه گیری: با توجه به فراوانی بالای علائم اختلال کم توجهی و بیش فعالی در کودکان مورد بررسی، ارزیابی دقیق علائم، آگاه سازی والدین و اولیای مدرسه در این خصوص پیشنهاد می گردد.